သားစိုးက တရိစ္ဆာန်လေးတွေကို ချစ်တတ်တာ .. မွေးမြူတတ်တာ အခုမှမဟုတ်ဘူး ...ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ။ ငယ်ငယ်ကဆို ဘာအကောင်ပလောင်လေးတွေပဲရရ အကုန်လုံးကို အိမ်မှာမွေးထားတာ ...။ ခွေးတွေဆိုလည်း လမ်းဘေးကခွေဝဲစားကအစ သနားလို့ဆိုပြီး အိမ်ခေါ်မွေးထားတာလေ ... အိမ်မှာဆို ခွေးတွေမှ အများကြီး ။ အဲ့ဒီခွေးတွေက အိမ်နားက ဖြတ်သွားတဲ့လူတွေကို ကိုက်လို့ ဆေးဖိုးပေးရတာလဲ ခဏခဏပဲ ....။ အဲ့ဒီ ခွေးတွေမွေးလို့ သားစိုးကို အဒေါ်က မြည်တွန်းတောက်တီးလုပ်တာလဲ အကြိမ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်အောင်ပါပဲ ...။
Monday, September 8, 2008
မွေးမြူရေးသမား သားစိုး
အမျိုးအစား ၊
ဟာသ,
အတိတ်ကပုံရိပ်
Friday, September 5, 2008
သားစိုးလည်း မိုးခါးရေ သောက်ရပြီ
ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက အရမ်းကိုချမ်းသာကြွယ်ဝတဲ့ တိုင်းပြည်တစ်ပြည်မှာ ဗေဒင်နက္ခက်ပညာမှာ အရမ်းတော်တဲ့ ပညာရှိကြီးတစ်ပါးရှိသတဲ့..။ တစ်နေ့မှာ ပညာရှိကြီးက ကောင်းကင်က နက္ခက်တာရာတွေကို ကြည့်ပြီး မကြာခင်မှာ အဲ့ဒီတိုင်းပြည်မှာ မိုးခါးတွေရွာကျမယ် .. အဲ့ဒီမိုးခါးရေကို သောက်မိတဲ့သူတွေက ရူးသွပ်လိမ့်မယ်ဆိုတာကို သိလိုက်သတဲ့ ...။ ဒါနဲ့ပဲ .. မဖြစ်ချေဘူးဟဆိုပြီး ဘုရင်ကြီးကို အလျင်အမြန်ပဲ သံတော်ဦးတင်လိုက်သတဲ့...။ အဲ့ဒီအကြောင်းကို ကြားတယ်ဆိုတာနဲ့ပဲ ဘုရင်ကြီးက သူများတွေလိုမရူးရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲလို့ မေးသတဲ့..။ အမတ်ကြီးက ... မိုးခါးရေကို မသောက်မိအောင်ကြိုတင်စီမံထားမယ်ဆိုရင် မရူးတော့ပါဘူးဘုရားလို့ လျှောက်တင်သတဲ့ ..။ ဘုရင်ကြီးလည်း အမတ်ကြီးကို သူတို့နှစ်ဦးအတွက် ရေချိုတွေ အလုံအလောက် ကြိုတင်စုဆောင်းထားခိုင်းသတဲ့ ...။
ဒီလိုနဲ့ အမတ်ကြီး ဟောတဲ့အတိုင်းပဲ တိုင်းပြည်မှာ မိုးခါးတွေရွာ...အဲ့ဒီမိုးခါရေကို သောက်မိလို့ ရူးလိုက်ကြတာ... တစ်တိုင်းတစ်ပြည်လုံး ရူးကုန်ကြသတဲ့...။ မရူးတာဆိုလို့ ဘုရင်ကြီးနဲ့ အမတ်ကြီးပဲ ကျန်တော့သတဲ့..။ ဒါပေမယ့် ရူးနေကြတဲ့ တိုင်းသူပြည်သားတွေက သူတို့ကိုယ်သူတို့ ရူးနေကြမှန်းမသိကြပဲ ...တိုင်းပြည်မှာ ဘုရင်ကြီးနဲ့ အမတ်ကြီးတော့ ရူးနေကြပြီလို့ ထင်ကြပြီး ... ဘုရင်ကြီးကို ထီးနန်းကစွန့်ဖို့ ..အမတ်ကြီးကိုလည်း တိုင်းပြည်ကနှင်ဖို့ ရွှေမြို့တော် ဟစ်တိုင်မှာ စုဝေးပြီး အော်ဟစ်ကြသတဲ့ ...။
နောက်ဆုံးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ရူးနေတဲ့ တိုင်းသူပြည်သားတွေက အရူးလို့ပြောပြီး တိုင်းပြည်ကနှင်ခံရမှာကို စိုးတဲ့အတွက် ဘုရင်ကြီးနဲ့ အမတ်ကြီးတို့ဟာ ရေချိုတွေကို မသောက်တော့ပဲ မိုးခါးရေတွေကို သောက်လိုက်ရသတဲ့...။ အဲ့ဒီအခါကြမှ တိုင်းသူပြည်သားတွေက ဘုရင်ကြီးနဲ့ အမတ်ကြီး ပြန်ကောင်းလာကြတယ်လို့ ထင်ပြီး ဝမ်းသာပျော်မြူးလို့နေကာ တစ်တိုင်းတစ်ပြည်လို့ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲတွေ ကျင်းပကြသတဲ့ ....။
-------------------------------------------------------------
အင်း ... သားစိုးလည်း ပုံပြင်လေးထဲကအတိုင်းပဲ မမယ်အိက အတင်းလာတိုက်လို့ ဘလော့ဂ်တိုင်းပြည်မှာရွာသွားတဲ့ မိုးခါးရေကို သောက်လိုက်ပါပြီဗျာ ... :P ... ။
ကိုယ့်နာမည် -------- သားစိုး
ကိုယ့်ကို သူငယ်ချင်းတွေကဒီလိုခေါ်တယ် ----------- သားစိုး၊ ကိုသားစိုး၊ ဦးသားစိုး၊ အရူးကြီး၊ အပျင်းကြီး .... (ချစ်သူကတော့ -- ကိုကို လို့ ခေါ်တာပေါ့နော် .. ဟီး ဟီး ..)
ဒီမှာနေတယ် ------------ အခန်းထဲမှာ (ပေတူးနဲ့ ဟိုဘက်လှောင်အိမ်နဲ့ ဒီဘက် ကုတင်နေတယ်)
ကိုယ့်ဆီဖုန်းဆက်ချင်ရင် ----------- ပိုက်ဆံစုထား ...ဖုန်းခက စျေးကြီးတယ် ... :P
(ကိုယ့်ရဲ့အကြိုက်ဆုံးတွေက)
အရောင်ဆိုရင် ---------- မိုးပြာရောင်
အဝတ်အစားဆိုရင် --------- ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဝယ်ဝတ်ရရင် စျေးသက်သာတာကိုကြိုက်တယ် ။ အိမ်ကဝယ်ပေးမယ်ဆိုရင် စျေးကြီးတာကို ကြိုက်တယ် ... :P
အစားအစာဆိုရင် ---------- စားလို့ကောင်းတာမှန်သမျှ အကုန်။
ပစ္စည်းဆိုရင် --------- ဒိုင်ယာရီစာအုပ်ကောင်းကောင်းလှလှလေးနဲ့ ဘောလ်ပင်ကောင်းကောင်းလှလှလေးတွေ...။
သီချင်းဆိုရင် -------- စိတ်ထဲမှာ ခံစားလို့ရတဲ့သီချင်းအကုန်...။
စာရေးဆရာ --------- ဦးနု၊ ဖေမြင့်၊ ချစ်နိုင်၊ နီကိုရဲ၊ တာရာမင်းဝေ....။ (လွန်းထားထားဆို လုံးဝမကြိုက် ... ယောကျ်ားမကောင်းကြောင်း မိန်းမကောင်းကြောင်းတွေပဲရေးလို့ ... :P )
စာအုပ် ---------- မိတ္တဗလဋီကာ ( ဟီး ဟီး ..အဲ့ဒီစာအုပ်ဖတ်ပြီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကောင်းလိမ့်လေမယ်လို့တော့ မထင်နဲ့ ... သိချင် မမယ်အိကို မေးကြည့်..)
Life style -------- အေးဆေးတည်ငြိမ်လွတ်လပ်ပြီး သီးသီးသန့်သန့်ဘဝမျိုး ...။
ကိုယ့်ရဲ့ဝါသနာ -------- သစ်ပင်စိုက်ခြင်း ။
အလိုချင်ဆုံးလက်ဆောင် ------ စဉ်းစားထားတာ မရှိသေးဘူး ...။
ကိုယ့်ရဲ့ အချစ်ဆုံးသူက --------- ကိုယ့်ရဲ့ချစ်သူ ။
ကိုယ့်ရဲ့ အလေးစားဆုံးသူက --------- အဖေ ..ပြီးရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို .. :P ..။
ကိုယ့်ရဲ့ အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းက --------- ကျောင်းသားဝဘတုန်းက ဆိုးဖော် ဆိုးဖက်များ ။
ကိုယ့်ကို အများဆုံးနားလည်မှုပေးနိုင်သူက -------- မရှိသေးဘူးထင်တာပဲ ... :P
ကိုယ့်ရဲ့ အမုန်းဆုံးသူက --------- ဒါလည်းရှိသေးဘူး ...။
ရင်အခုန်ရဆုံးအချိန် -------- ချစ်သူမိဘတွေနဲ့ ပထမဆုံးတွေ့ရတဲ့နေ့ ။
အကြောက်ဆုံးအချိန် -------- အီးပါလို့ မရပဲ ဝမ်းချုပ်ပြီးသေရမှာကို အကြောက်ဆုံးပဲ ..ဟီ ဟီး ။
အပျော်ဆုံးအချိန် --------- ချစ်သူနဲ့ ပထမဆုံးတွေ့ရတဲ့အချိန်။
အမှတ်တရနေ့ ---------- Second Year တုန်းက ညလုံးပေါက် အရက်သောက်ပြီး နောက်တစ်နေ့မှာ တစ်နေကုန်အန်ခဲ့ရတဲ့နေ့ ...။
ဆုတောင်းတိုင်းသာပြည့်မယ်ဆိုရင်တောင်းမဲ့ဆု -------- မိန်းမ မြန်မြန်ရရပါလို၏ ... ဟီ ဟီး ။
အချစ်ဆိုတာ -------- အချစ်ဆိုသည်မှာ လူ့လောကရဲ့ အဆန်းကြယ်ဆုံးသောကဗျာ ...။
အမုန်းဆိုတာ -------- နှလုံးသားရဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်တစ်ခု ...။
အလွမ်းဆိုတာ -------- သောကရဲ့ ခြေရာ ..။
သံယောဇဉ်ဆိုတာ --------- ဒုက္ခရဲ့ မြစ်ဖျားခံရာ ရေသောက်မြစ်တစ်ခု ...။ ( ဟီး ဟီး ..သီချင်းစာသားတွေချည်းပဲ ..)
ဘဝဆိုတာ ------- ရုန်းကန်ခြင်း ။
သူငယ်ချင်းဆိုတာ -------- အမေမွေးတာမဟုတ်တဲ့ ညီအစ်ကိုမောင်နှမ..။
ချစ်သူဆိုတာ --------- ကမ္ဘာဦးတုန်းပျောက်သွားလို့ လိုက်ရှာနေရတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ကျန်တဲ့အပိုင်း တစ်ပိုင်း ။
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဒီလိုထင်တယ် -------- အရမ်းထုံတာပဲ ..။
ကိုယ့်ရဲ့လက်ဆွဲဆောင်ပုဒ်က --------- (လူတစ်ယောက်ရဲ့ တန်ဖိုးဆိုတာ အလုပ်ပါပဲ)
အပြောချင်ဆုံးစကားတစ်ခွန်း ------- စဉ်းစားနေတုန်း ... နောက်မှ ပြောပြမယ် ... :P
အမျိုးအစား ၊
ဟာသ
Thursday, September 4, 2008
စကားပုံထဲမှာ မောင့်ကို မထားခဲ့ပါနဲ့ . . .
ကိုယ်ကချိန်လိုက် ပါသွားလိုက် ... ကိုယ်ကကြိုက်လိုက် လင်နောက်လိုက် .... ဆိုတဲ့ စကားပုံက သားစိုးအတွက်များ တမင်သက်သက်ပြောခဲ့တာများလားမသိ ...။ သားစိုးတို့များ သစ်ရွက်ကလေးတွေကြွေရင် ရင်ခုန်တတ်တဲ့အရွယ်ကစလို့ အခုအချိန်အထိ အဲ့ဒီစကားပုံထဲကကို ရုန်းမထွက်နိုင်ဘူး ...။
သားစိုး ပိုးခဲ့ပန်းခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးတွေကို ပြန်ရေတွက်ကြည့်ရင် မနည်းမနောပါပဲ ..။ ဟီး ဟီး.. သားစိုးကို ပြန်ကြိုက်တဲ့ ကောင်မလေးကတော့ အခုလက်ရှိ ချစ်သူလေးတစ်ယောက်ပဲ ရှိမယ်ထင်တယ် ...။ အဲ့ဒီလိုကို စွံတာ ...။
၁။ သားစိုး(၈)တန်းနှစ်တုန်းက အတန်းထဲမှာ သားစိုးချိန်နေတဲ့ ကောင်မလေးကို သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးက အလစ်သုတ်သွားတာက (၁)ခါ ....။
၂။ သားစိုး(၉)တန်းရောက်တော့ အရာရှိသမီးတစ်ယောက်ကို သူများတွေနဲ့ အတူတူ သူ့ခုံထဲစာသွားထည့်တာ ကျန်တဲ့ သူတွေဘာမှ မဖြစ်ပဲ သားစိုးတစ်ယောက်တည်းပဲ ကံကောင်းထောက်မစွာ ကျောင်းအထုတ်ခံရမလိုဖြစ်တာက (၁)ကြိမ် ...။ နောက်နှစ်ကျတော့ အဲ့ဒီကောင်မလေးကို သူ့အိမ်က သားစိုးတို့ကျောင်းမှာ မထားတော့ဘူးဗျာ ...။
၃။ (၁၀)တန်း နှစ်စမှာ သားစိုးကြိုက်တဲ့ သူငယ်ချင်းကောင်မလေးကိုလည်း အဆင်ပြေမလို ဖြစ်ခါနီးမှ သူတို့ အိမ်နားက အကိုကြီးတစ်ယောက်က ဖြတ်ခုတ်သွားတာက (၁)ကြိမ်....။
၄။ (၁၀)တန်းဖြေပြီးတော့ သားစိုးထက်(၁)နှစ်ကြီးတဲ့ မမတစ်ယောက်ကို ကြိုက်မိလိုက်သေးတယ် ... နည်းနည်းတော့ အဆင်ပြေမလိုလိုနဲ့ ... ရီးစားတွေ ဖြစ်တော့ မလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ပါပဲ .. သူ့မိဘတွေက အဲ့ဒီမမကို ပြောတယ်တဲ့ဗျာ ။ မမက သားစိုးကို ပြန်ပြောပြတာ ..( သမီးတဲ့ ... အမေတို့က သမတ်ကို နို့တိုက်မမွေးချင်ဘူးတဲ့ .. ဟီး ဟီး .. သားစိုးကလည်း ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် .. ယောက်ခမ နို့တော့ မဆို့ချင်ပါဘူးလို့ သူ့သမီးနို့ဆိုတော်သေးလို့ ... ) အဲ့လို့ပြောပြီး နောက်တစ်လလောက်အကြာမှာ သားစိုးလည်း တခြားမြို့တစ်မြို့မှာ တက္ကသိုလ်သွားတက်ရတယ် ..။ သိပ်မကြာပါဘူး အဲ့ဒီမမဆီကနေ သားစိုးဆီစာရောက်လာတယ် ... အမေတို့ စိတ်ချမ်းသားအောင် အိမ်ကပေးစားတဲ့လူနဲ့ လက်ထပ်လိုက်ပြီတဲ့ ....။ အခုဆို အဲ့ဒီ မမသာ ယောကျ်ား(၂)ယောက်လောက်ယူပြီးသွားတယ် သားစိုးတို့ကတော့ မိန်းမတစ်ယောက်တောင် ရအောင်မယူနိုင်သေးဘူး ... ။
၅။ ဘွဲ့ရပြီးတော့ သားစိုးရဲ့ ကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်နဲ့ နှစ်ဘက်မိဘတွေ သဘောတူလို့ မိန်းမရတော့မလိုလို ဘာလိုလိုတောင်ဖြစ်လိုက်သေး...။ အဲ့လိုဖြစ်ပြီး ဘာများကြာလိုက်လို့တုန်း ..အဲ့ဒီသူငယ်ချင်းမလေးလည်း လင်နောက်လိုက်သွားပါရောလား ...။ ဟီး ဟီး ... နှလုံးလမ်းကြောင်းမှာ ကျွန်းများခံနေသလား မသိဘူးနော်...။
၆။ အလုပ်တွေဘာတွေရပြီးတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို တော်တော်လေး ကြိုက်ဖူးလိုက်တယ် ...။ အဲ့ဒီကောင်မလေးလည်း ထုံးစံအတိုင်းပါပဲ ... သူများနောက်ပါသွားပြီ။ စွံတာ စွံတာ ... ။
အခုလား .... ဒီတစ်ယောက်လေးပဲ သားစိုးကို ပြန်ကြိုက်လို့ လူလူသူသူ ရီးစားလေးတစ်ယောက်တော့ ရထားပြီးပြီဗျ ... ဟဲ ဟဲ ဟဲ ။ ဒီရီးစားလေးသာ မကယ်ရင်တော့ သားစိုးတစ်ယောက် စကားပုံထဲက လူဖြစ်ရတော့မှာ အသေအချာပါပဲ ...။ ဒါကြောင့် သားစိုးက ချစ်သူလေးကို ခဏ ခဏပြောရတယ် ... စကားပုံထဲမှာတော့ မောင့်ကို မထားခဲ့ပါနဲ့လို့ .... ။
အမျိုးအစား ၊
ဟာသ,
အတိတ်ကပုံရိပ်
Subscribe to:
Posts (Atom)
