Wednesday, June 25, 2008

အကိုလို့ခေါ်ရင် စိတ်ဆိုးတယ် . . .

သားစိုးက (၁၀)တန်းကို တစ်နှစ်ထဲနဲ့ ကျောင်းနှစ်ကျောင်းပြောင်းတက်ပြီး သုံးကျောင်းမြောက်က စာစစ်ဌာနမှာ ဖြေပြီး(၁၀)တန်းအောင်လာတာ ...။ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ... မျက်စိရှုပ်ကုန်ပြီထင်တယ် ...။

ဒီလိုဗျ ... သားစိုးက (၁၀)ကို နှစ်တဝက်နဲ့ မြန်မာနိုင်ငံ အလယ်ပိုင်းဒေသမြို့ကနေ ... မြန်မာနိုင်ငံအောက်ပိုင်းမြို့ကို ကျောင်းပြောင်းလာရတာ ..။ ကျောင်းပြောင်းတဲ့အချိန်ကလည်း (၁၂)လပိုင်းလောက်မှဆိုတော့ (၁၀)တန်းဖြေခွင့်လက်မှတ်တွေ၊ ခုံနံပါတ်တွေတောင် ကျခါနီးနေပြီလေ ..။ ဒါပေမယ် .. သားစိုးကျောင်းပြောင်းရတော့ စာစစ်ဌာနပါပြန်ပြောင်းရတာပေါ့ ...။ အဲ့လိုစာစစ်ဌာနပြောင်းလိုက်ရတော့ သားစိုးရတဲ့ ခုံနံပါတ်က အဲ့ဒီမြို့ရဲ့ နောက်ဆုံးနီးပါးလောက် ခုံနံပါတ်ကိုရတယ် ...။ (၁၀)တန်းခုံနံပါတ်ပေးတာက အားလုံးသိကြတဲ့အတိုင်းပဲ ကျောင်းဖြေကျောင်းသားတွေပြီးမှ အပြင်ဖြေကျောင်းသားတွေကို ခုံနံပါတ်ပေးတာလေ ။ သားစိုးခုံနံပါတ်က အပြင်ဖြေကျောင်းသားတွေထက်တောင် နောက်ကျနေသေးတယ် ...။ အဲ့ဒီတော့ စာမေးပွဲခန်းထဲမှာ ကျောင်းဖြေကျောင်းသားဆိုလို့ သားစိုးတစ်ယောက်ပဲရှိတယ် ..။ ဖြေရတဲ့ နေရကလည်း အထက်ကျောင်းက စာစစ်ဌာနမှာ မဟုတ်ဘူးဗျ..။ အပြင်ဖြေတွေအတွက် ဖွင့်ပေးထားတဲ့ အလယ်တန်းကျောင်းက စာစစ်ဌာနမှာ...။ ကျန်တဲ့လူတွေက သားစိုးထက်အသက်ကြီးတဲ့ အပြင်ဖြေ နှစ်ကျသမားတွေလေ ..။ အချို့ဆို အသက်တော်တော်လေးကို ကြီးနေပြီ.. တချို့ဆို ကား Workshop အလုပ်ကနေတန်းပြီးလာဖြေကြတော့ Workshop ဝတ်စုံ ဆီတွေပေတူးတာတွေနဲ့ .. အချို့ ကောင်မလေးတွေကျတော့ ကိုယ်ဝန်တွေနဲ့ဗျ ..။ အားလုံးက သားစိုးထက်ကို (၃/၄)နှစ်လောက်ကို အသက်ကြီးတဲ့သူတွေချည်းပဲ..။
သားစိုးရဲ့ ခုံရှေ့မှာ ဖြေတဲ့လူက Workshop ကလူ.. သူကဆို စာမရရင် ညီလေး ပြပါဦး .. ညီလေးပြပါဦးနဲ့ ... သားစိုးကလည်း အခန်းစောင့် ဆရာလစ်ရင် ပြပေးပါတယ် ..။ အဲ့လောက် စိတ်မပုတ်ပါဘူး ..။
သားစိုးရဲ့ အနောက်က ခုံမှာ ဖြေတဲ့သူကကျတော့ မဗိုက်ဗျ ..။ သူကဆို သားစိုးဆီကနေ ခဏ ခဏကို စာမေးတာ ..။ သူကစာမေးရင် အကို အဲ့ဒီအပုဒ်ရလား ..အကို အကို ဆိုပြီး ခေါ်တာဗျ ...။ စဖြေတဲ့ နေ့တော့ ထားပါတော့ဗျာ ..။ မသိလို့ပေါ့ ..။ နောက်နေ့တွေကျတော့ စာမေးပွဲခန်းမဝင်ခင်မှာ ပြောပြထားတယ် .. အစ်မလို့ ကျွန်တော်က အခုမှ နှစ်တက်ကျောင်းသားပါလို့... ကျောင်းပြောင်းတာနောက်ကျလို့ အစ်မတို့နဲ့ အတူတူဖြေနေရတာလို့ .. ကျွန်တော့်ကို အကိုလို့ မခေါ်ပါနဲ့လို့ .. အစ်မတို့ထက် ကျွန်တော်က အသက်ငယ်ပါတယ်လို့ ပြောထားတယ် ..။
ဒါပေမယ့် စာမေးပွဲဖြေတော့ အကိုဆိုပြီး ခေါ်မေးတာပဲ ..။ မေးခွန်းတွေ မခက်တဲ့နေ့တော့ ပြသနာမရှိဘူးပေါ့ ..။ စာရတော့ စိတ်ကြည်နေတော့ သူမရတာတွေဆိုပြပေးပါတယ် ..။ စာမရတဲ့နေ့ကျတော့ စိတ်ကမကြည်ဘူးဗျ ..။ အဲ့ဒီကြားထဲ စာက ခဏခဏ လာလာမေးနေတာ ..။ သားစိုးကလည်း စိတ်တိုတိုနဲ့ .. အစ်မတို့ အရင်နှစ်တွေကတည်းက ဒီစာတွေ မကျက်ခဲ့ရဘူလားလို့ ... မကျက်ရသေးရင်လည်း နောက်နှစ်မှ ထပ်ပြီးကျက်တော့လို့ ..။ ကျွန်တော်တော့ အဲ့ဒီပုဒ်စာကို မရလို့ တခြားဟာဖြေတာဆိုပြီးပြောလိုက်တယ် ...။
ဟဲ . ဟဲ .. နောက်နေ့တွေကျတော့ အဲ့ဒီ အစ်မကြီး လေသံပြောင်းလာတယ်ဗျ ...။ စာမေးရင် မောင်လေး အဲ့ဒီ အပုဒ်ရလား ဖြစ်သွားရောဗျ ...။
အဲ့ဒီလိုဗျ ... သားစိုးထက်ကြီးတဲ့လူက သားစိုးကို အကိုလို့ ခေါ်ရင် အရမ်းစိတ်ဆိုးတာ ... ။

2 Comments:

အိတာ said...

မျပည့္တဲ့အိုးက ေဘာင္ဘင္ခတ္တယ္ၾကားဖူးတာပဲ..ဟီဟီ

အညာသား said...

ကုိသားစုိးတုိ႔အႀကံပုိင္လုိက္ပုံမ်ားဗ်ာ.... မုိက္တယ္။